Een bezoekje aan het Klimbos stond dan ook al heel lang op het wensenlijstje en deze meivakantie moest het er echt van komen. De jongste is nog net iets te klein dus vertrek ik met mijn oudste én een vriendin met zoon, richting Klimbos Achterhoek in Ruurlo.

Bij aankomst gaan we eerst even aan de warme chocomelk, kon mams even moed verzamelen. Natuurlijk met wat lekkers erbij. Die calorieën werken we er straks wel af dacht ik zo...

Bij de ingang van het Klimbos wordt er gecheckt welke routes geschikt zijn voor de jongens. Vereiste is dat ze minimaal zeven jaar oud moeten zijn én met gestrekte armen bij de 1.30 meter kunnen komen. Ze worden alle twee goedgekeurd en gewapend met een geelpolsbandje gaan we verder. Van een medewerker krijgen we uitleg over het aantrekken van ons harnas en hoe je je vast moet zekeren tijdens het parcours. Heel fijn dat je dat je eerst een oefenparcours doorloopt om het zekeren en tokkelen te oefenen. Het is een handigheidje die de kids (en ikzelf trouwens ook) even te pakken moeten krijgen.

(Fijn om te weten: bij elk parcours staat een paal met de kleur bandjes die het parcours op mogen. Zo weet je altijd welke routes geschikt zijn voor de kinderen) 

Wij beginnen bij het Junior Klimbos. Deze routes zijn twee tot drie meter hoog en ideaal om mee te beginnen (en absoluut niet kinderachtig!). Achter elke boom schuilt een nieuwe verrassing. We laten de kinderen voorop gaan zodat we ze kunnen helpen als ze ergens vast komen te zitten. Totaal overbodig blijkt. Ze klimmen als een stel apen door het parcours heen. Ongelooflijk hoe behendig ze zijn terwijl ik af en toe loop te stuntelen. Bij sommige overgangen moet ik echt even kijken hoe ik dat aan ga pakken. “ Mam, het volgende stukje moet jou ook lukken hoor! “, krijg ik te horen van mijn 8 jarige. Pardon?? Ik laat me natuurlijk niet kennen en klim zo snel als mijn oude lichaam het kan achter hem aan. “ Eitje, kind ” (pfff dat wordt spierpijn morgen).

Op een parcours zitten verschillende uitdagingen en ik ben blij dat we eerst bij het Junior Klimbos zijn begonnen. Zo wen je geleidelijk aan de hoogte. De kids hebben geen hoogtevrees maar denk niet dat we meteen met een moeilijk parcours hadden moeten beginnen. Er zitten echt supergave uitdagingen tussen, er hangt zelfs een skatebord tussen de bomen! De stukken waar je kunt tokkelen zijn mijn favoriet maar de jongens vinden alles vet cool! Medewerkers van het Klimbos staan verspreid rond het parcours. Mocht je vragen hebben of ergens stranden dan zijn ze zo bij je om te helpen, wel zo fijn om te weten ;)

Gelukkig zijn ze alle twee ook lang genoeg voor de vrije val. Echt het hoogtepunt van hun dag! Via een touwladder klimmen we zeventien meter omhoog (en dat voelt echt heel hoog!) Daarna spring je dus gewoon naar beneden. De jongens vonden het helemaal het einde. Mijn vriendin ging het minder makkelijk af, ze moest echt even slikken daar boven. Voelt toch heel tegennatuurlijk om zomaar van zo’n hoogte te springen. Heel knap als je dan toch je angst overwint en springt!

De tijd vliegt. We hebben totaal niet door dat de lunchtijd al lang en breed voorbij is gevlogen. Geen wonder dat we onze magen beginnen te voelen. Jammer dat het erop zit, we hadden ons nog wel veel langer kunnen vermaken. Bij Pannenkoekrestaurant De Heikamp (naast de ingang van het Klimbos), zijn we een hapje gaan eten. Het was een fantastische dag! Wie had dat kunnen denken van deze onsportieve moeder? Ik had de volgende dag flink spierpijn, terwijl de kids nergens last van hadden. Zucht, misschien dan toch maar wat vaker gaan sporten?

TIP: Wil je meer weten over Klimpark Achterhoek? Kijk dan hier!  Ook heel gaaf voor een kinderfeestje.