Van knooppunt naar kidspitstop

20 september 2016
Haagse mama Sandra vertelt over blij worden van routekaarten en fietsen met het gezin.
Ok, ik heb een fetisj. Ik word wild van routekaarten. Alleen het kijken ernaar is al een ontdekkingsreis die mijn fantasie prikkelt. Hetzelfde geldt voor boekjes met leuke dingen om te doen, met kinderen. Kan ik eindeloos in bladeren. Het plankje op m'n toilet staat er vol mee. Met zulke boekjes. En met kaarten: zoals de fietsrouteknooppuntenkaart (wow, woordwaarde?) van Zuid-Holland. Het een combineert heel lekker met het ander. Dus bevond ons gezin zich laatst op de fiets voor een serieuze expeditie van Den Haag naar Leiden. Met de knooppuntenkaart in de aanslag, op zoek naar corresponderende nummers op de ANWB paaltjes langs de weg. Dat is nog eens een speurtocht!

M'n jongens van 8 en 10 hadden er zin in. De beloofde borrelhapjes bij de finish op een terras in Leiden hielpen om het moraal hoog te houden. En onderweg mochten ze de pitstop uitkiezen: aquapark, boomklimpark, kanovaren, vlindertuin of trampolinewalhalla TRIX. Wat is er ontzettend veel leuks voor kinderen langs de route van Den Haag naar Leiden!

De tocht was leuk. Gezellig. Kilometers langs lekker kletsen. Trappen over de landgoederenroute door Wassenaar, via de weilanden richting Voorschoten, langs de Vliet naar Leiden. Met een klein omweggetje om even lekker te springen onderweg (ja, het werden trampolines) en weer door. Lachen om het routebordje van 'Vlinders aan de Vliet' (kan iemand ons vertellen waarom daar heel groot een olifant op staat??). Boterhammetjes op een bankje langs het water. Even kopje thee bij een vriendin in Leiden.

En toen werden we overmoedig. Leiden, weet ik onder andere uit m'n boekjes, heeft heel leuke musea met activiteiten voor kinderen. De museumjaarkaarten brandden in mijn tas. Hoopvol: "Jongens, zullen we een dummie de mummie speurtocht doen in het museum van Oudheden?". "NEE!", was resoluut het antwoord. Want de borrelhapjes gloorden aan de horizon. Inktvisringetjes, kipkluifjes, bitterballetjes. Tja, we hadden het museum niet mee onderhandeld in het plan. En de terugweg per fiets ook niet. Het woord 'trein' hadden we helaas ergens op de dag al laten vallen. Dus die hele mooie route via Katwijk en de duinen naar huis die we inmiddels hadden gespot op de kaart, kregen we er niet doorheen. Niet getreurd: bewaren we die voor de volgende keer, maar dan andersom.

Tevreden zoefden we aan het eind van de dag weer terug naar Den Haag. Met fiets en al in de trein. En de volgende keer beginnen we met de trein en fietsen we van Leiden naar Den Haag. Ik weet namelijk uit mijn boekjes dat dat ook een hele mooie route is.