Op avontuur in de natuur bij Sfeer van Willems

De voetjes geprikkeld

We gingen op bezoek bij Sfeer van Willems in Wijchen. Het doel was ons te laten verrassen door voor het eerst een blotenvoetenpad te lopen, maar er was zo veel meer moois en leuks te zien in deze biologische groente- en fruitpluktuin. Een warm welkom en een mooi bijzonder uitje waar de zintuigen worden geprikkeld. Een aanrader!

Mooi plekje

Direct bij binnenkomst kijken we onze ogen uit. Een tuin waar je u tegen zegt. Wijds en mooi in bloei. Vol bewondering kijken we naar al het groen. De knollen, bollen, bloemen en beestjes trekken al de aandacht. We zien direct een geel bordje met een pijl naar een mooie overkapping midden in de tuin. We volgen het pad tussen de groentes en het fruit.



De oudste leest de witte bordjes. ‘’Mama paksoi en pompoen!’’. De jongste herkent aardbeien en vraagt bij alles ‘’kunnen we dit ook eten?’’. We worden zeer vriendelijk ontvangen, krijgen uitgebreid uitleg en een vragenlijst mee. Dan trekken we de schoenen uit, plaatsen ze in de houten kistjes en gaan op pad. Richting de ingang van het blote voetenpad. Spannend!

Blotevoetenpad

Direct vallen de kinderen paddenstoeltjes, houten bosdieren en het eerste stenen pad op. Au au au de eerste paar stappen op kiezelsteentjes doen best zeer aan de voeten. Eerst voetje voor voetje en al gauw werd het elkaar voor de grap duwen en trekken. Voor de borden met vragen over insecten en groenten hadden ze totaal geen concentratie. Laat staan om antwoorden op te schrijven. ‘’Maahamm kom nou!’’ De paden waren al interessant genoeg en we hadden zinnen gezet om alle zeven bosdieren te gaan vinden die verstopt zijn langs de gehele route.



Voor oudere kinderen en/of kinderen met meer concentratie zijn de vragen zeker een leuke leerzame aanvulling.



De paden en verrassingselementen staan niet ver uit elkaar waardoor al direct een ander mooi pad te bewandelen was. Interessant om te proberen was een stenen of kiezelpad te bewandelen een keer met ogen dicht en een keer met ogen open. Dat voelt anders en gek! Ook waren we fanatiek op zoek naar de kabouters die om de zoveel tijd te zien zijn. De kleuren van de mutsjes schreven we op. Naast stenen paden die je bewandelt of op handen en voeten oversteekt kom je ook leuke speelelementen tegen.

Speelelementen

‘’Touwen!’’ roept de oudste nadat we voorzichtig een bamboeweggetje hebben gelopen. Niet om in te klimmen maar om 3 verschillende knopen te leren en te maken. Een serieuze aangelegenheid. Daar hadden ze dan wel weer concentratie voor. De jongste liep iets door en riep alweer dat ze een bosdier had gezien. Wij erachter aan totdat we bij een mooi uitkijkpunt kwamen met een klimmuurtje. Dat was rennen en klimmen geblazen. Met niet veel later mooie elementen om lekker muziek, ala lawaai, te maken.

Snoeptuin

De kids vonden de ‘’snoeptuin’’ ook erg interessant. Een rij van kruiden die daadwerkelijk geplukt en geproefd mocht worden. Munt en Bieslook kwamen bekend voor, de rest was voelen, ruiken en een klein stukje likken. Een leuke afwisseling in de route!

Modder

Oei, een bord met een doodskop…’’Mama is dit echt drijfzand?’’. De jongste kreeg het benauwd, maar zag ook het volgende bosdier en een balansbalk dus met flinke passen ging ze door het drijfzand.



Al wiebelend over de balk was het tijd om echt vieze voeten te krijgen. Het modderpad! Al glibberend en glijdend (gelukkig hing er touw waar je je aan kon vasthouden) hebben we een heus modderbad genomen. Lekker zacht aan de voeten! Dit pad wilde we wel 2x lopen. Dus we gingen even heen en weer.



Aan het einde van het blotevoetenpad de voetjes weer schoon gewassen met de buitenkraan en de antwoorden nagelopen van een antwoorden bord. Met schone voeten hebben we nog op de loungebank even wat gegeten en nagepraat en vooral genoten van het uitzicht.



We kwamen tot de conclusie dat we toch 2 bosdieren hadden gemist. Dat was toch echt niet de bedoeling van onze jongste als fanatieke bosdierzoeker. Met behulp van de eigenaresse zijn we teruggelopen en hebben we alsnog de 2 missende bosdieren gevonden. Die waren dan ook echt goed verstopt. Aan het einde kregen we ook nog een heuse blotenvoetendiploma mee. Hoe leuk is dat!



Met de schoenen weer aan hebben we nog een wandeling gemaakt in de imposante tuin, varkentjes gevoerd, kippetjes gezien en bijenkorven bewonderd. Wel 4 meter afstand houden van de bijen, hoor, zegt mijn oudste die met een grote boog om de houten kastjes heen loopt. De jongste huppelt verder achter de huiseendjes aan, de oudste komt naast me staan en zegt ‘’Mama bedankt, dit was leuk’’.



Met de voetjes geprikkeld zijn we tevreden naar huis gegaan. Echt een plekje om nog eens terug te komen. De route neemt zo’n 45 minuten in beslag met alles bekijken en voelen zijn we zelf zeker zo’n 1.5 uur op avontuur geweest.

Tip! Eind oktober wordt er een halloween thema gekoppeld aan het blotevoetenpad. Voor de waaghalzen en durfals. Je kunt ‘’oogstgenoot’’ worden van deze mooie duurzame groente- en fruitpluktuin. Oogstgenoten kunnen iedere dag van het jaar eigen seizoensgroenten- en fruit oogsten. Ook is er een bloemenpluktuin.

Kidsproofblogger Nicoline Kneepkens-Holleboom (38 jaar) is getrouwd met Bjorn, hebben 2 kinderen, Jasper (9 jaar) en Fleur (5 jaar) en wonen in Arnhem. Ze houden van leuke dingen doen samen met het gezin. Omdat ze doordeweeks allebei druk zijn met werk willen ze in het weekend minimaal 1 ding gezamenlijk doen. Mooie herinneringen maken en nieuwe dingen leren!