Toen we twee jaar geleden tijdens onze vakantie bij Paleis het Loo waren, werd daar een prinsessendag georganiseerd. Mijn meiden waren dolenthousiast (en ik ook). Zo’n dag, maar dan ook met theater en gave voorstellingen … daar moeten we naartoe!!

De avond voor het festival werd er door Jet alvast een passende jurk uitgekozen; het werd haar Anna-jurk. De jurk werd over de stoel op haar slaapkamer gehangen. De volgende ochtend werden Niek en ik al vroeg in de ochtend (6:15 uur) wakker van gekibbel. Jet klonk erg boos en na wat gekat van Fien kwam ze huilend bij ons op de kamer. Jet had zich bedacht en haar zinnen gezet op de Elsa-jurk. Jet heeft immers witblonde Elsa haren en daarom wilde zij de Elsajurk aan. Fien was het daar overduidelijk niet mee eens. Oef, ga der maar aan staan om 6:15 uur ’s morgens.

Tot een passende oplossing kwamen we niet, dus werd er geloot om de jurk. En Jet trok aan het langste eind. Zij hees zich met een grote glimlach in de Elsa-jurk. Fien besloot dan maar haar stewardessenjurk aan te trekken. Maar wel mét kroontje én toverstafje van Elsa. Om 7:00 uur zaten onze dames, verkleed en wel, klaar voor het festival een boterham te eten.

De vrede was gelukkig weer gesloten tussen beide prinsessen en enthousiast begonnen ze aan een kleurplaat na de boterham. Fien kwam even later met het idee om nagels te lakken. Nog onder de indruk van het potje nagellak dat ik had besteld voor ‘LakdoorTijn’ werden alle potjes uit de la getoverd en op de buitentafel uitgestald. Fiens nagels lakte ik paars (een potje Tijnlak), terwijl we ondertussen honderduit kletsten over de kankermonsters waaraan Tijn was overleden. Jet wachtte netjes (in haar Elsajurk) op haar beurt. Ze wilde iedere nagel een andere kleur. Als een echte prinses sommeerde ze me welke kleur op welke nagel gedaan moest worden.



Toen de nagels gelakt waren, smeerde ik nog wat broodjes en deed een paar pakjes drinken in de tas. Koning papa kreeg een kus en samen reden we naar Oldenzaal. Bij de poort van het Palthehuis hadden we afgesproken met Saar, Lot en mijn vriendin Leonie. Bij de ingang aangekomen was daar net de officiële opening van het Paltival gestart. Er klonk trompetgeschal en locoburgemeester mevrouw Vloothuis (voor mij gewoon tante Trees) opende het festival met een grote sleutel die verstopt zat onder de rok van de prinses. Al gauw zagen we ook Leonie met de meiden en konden we door de poort naar binnen. We kregen een heuse festivalstempel en het feest kon beginnen.

Lot en Saar stortten zich gelijk op de knutseltafel. Aan deze knutseltafel (in een hofje achter de theatertenten) kon een prinsessenhoed, spiegeltje, zwaard of draak geknutseld worden. Lot en Saar kozen voor een prinsessenhoed. Mijn meiden waren een beetje (veel) onder de indruk van al die mensen en keken wat nors de kat uit de boom. Een nar die probeerde ze op te vrolijken werd stug genegeerd. Fien en Jet moesten er duidelijk even inkomen. Toen Saar en Lot trots hun met glitters versierde prinsessenhoed opzetten, waren mijn meiden inmiddels ontdooid en liepen we naar de eerste theatertent.

In een kring luisterden we naar een lied waarin iedereen welkom werd geheten. De gastvrouw deelde doekjes uit om een kiekeboe-spelletje te spelen met alle kinderen. We zaten in een tent met een voorstelling voor 2/3 jarigen. En tja, dat zijn onze meiden niet meer. Heel zachtjes zijn we de tent uitgeslopen…

De dames wilden in de koets. De opstapplaats voor deze rondrit was net buiten de poorten van de Palthetuin. Onderweg kwamen we ‘manfiguur’ tegen met blikken en pottendeksels. Van ver hoorde je hem aankomen. Hij liep met zijn pop voor het Palthehuis. Wat aarzelend bleven onze meiden naar hem kijken. Hij was grappig, maar ook best een beetje eng. Verstaan kon je hem niet, behalve dat ene woordje (dat ie heel vaak zei) ‘KOEKOEK’. Een bijzonder (leuke) verschijning om ons tijdens het wachten een beetje te vermaken. We stonden al best een tijdje te wachten, toen er een van onze prinsessen moest plassen. Terug het festivalterrein op was de enige mogelijkheid op dat moment.



Dichtbij de toiletten, onder de boom was een mooi hoekje gecreëerd met schminkspullen. Er stonden drie krukken klaar en achter iedere kruk stonden een paar kinderen. We besloten aan te sluiten in de rij, want van een mooi geschminkt gezicht worden onze vier dames wel blij! Er kwam een prachtige vlinder van de stoel, maar ook een stoere piraat en een bloemenmeisje. De schmink-dames waren goed, steengoed! Maar daardoor duurde het ook wel heel lang… te lang voor ons.

Omdat we graag de voorstelling van Joliens Theaterhuis wilden zien, besloten we uit de rij bij de schmink te gaan. Met een ijsje in de hand genoten onze meiden in de tuin van het Palthehuis van het toneelspel van de jonge acteurs. Het stuk ging over prinsesje Nooitgenoeg. Een herkenbaar verhaal waarbij regelmatig hard gelachen werd door onze meiden. Het toneelstuk was een groot succes, knap gedaan door de jongens en meisjes van Jolien.

Na de voorstelling besloten we opnieuw in de rij te gaan voor een ritje met de koets. Helaas.. net voor onze neus stapten de laatste drie kinderen in de koets. We konden er niet meer bij. Dat was even flink balen, vooral omdat het volgende ritje met de koets pas over drie kwartier zou plaatsvinden.

We liepen voor de laatste keer de tuin van het Palthehuis in. Op het grote podium waren de circusartiesten zich aan het voorbereiden. Lot, Saar, Fien en Jet zaten op een bankje te kijken naar de kunsten van dit circus. Al gauw werd de vergelijking gemaakt met het beroemde circus uit de film Madagascar III en hadden Fien en Saar een naam bedacht het circus op het podium: Het spikkeltje, spikkeltje Afro-circus. Twee meisjes liepen op een bal en er werden torens van kinderen gemaakt. Zelfs het rek- en strekwerk van de circusartiesten werd vol bewondering bekeken door onze vier kleuters op het bankje.

Na bijna 3 uur rond te hebben gelopen op het terrein, besloten we naar huis te gaan. Al hadden we nog lang niet alles gezien; de voorstelling van Hakim (van Sesamstraat) ging helaas aan onze neus voorbij.

De middag werd gezellig afgesloten met een ijsje bij het Zoete Wief. Toen we daar smikkelden van onze ijsjes kwam de koets van het Paltival ook voorbij. Er werd een tussenstop gemaakt en de prinsen en prinsessen in de koets werden getrakteerd op een lekker chocolaatje. Jaloers keken Saar, Lot, Fien en Jet naar de koets. Wat hadden ze daar graag een ritje in willen maken…

Volgend jaar komen we terug naar dit superleuke festival, maar dan zorgen we dat we bij het eerste tochtje van de koets kunnen instappen!

Groetjes Elke

PS. Klein detail, die middag heeft Fien rondgelopen in de Elsa-jurk en Jet wilde toen puntje bij paaltje kwam GEEN verkleedkleren aan. De fitty om 6:15 uur bleek dus achteraf zeer overbodig ;-)

Elke is moeder van Jet en Fien en zwanger van hun derde kindje. Ze is leerkracht op een basisschool.