De jacht naar de perfecte kerstboom 

Laarzen aan, jas goed dicht, sjaal om en we gaan het veld in om dé perfecte kerstboom te scoren die aan al onze verwachtingen voldoet.

Ik heb de boom, die ik wil, vrij snel gevonden maar Joep vindt de takken van deze boom iets te scheef…… en de tak voor de piek te kort….. Hij rent het veld verder in om vervolgens over het veld te roepen: “Mama ik hem, dit wordt hem, deze is perfect!” Met tegenzin zet ik mijn boom weer aan de kant, door de bomen op zoek naar Joep en zijn perfecte kerstboom. Vol trots staat hij bij een piepklein ielig boompje dat nog in de grond zit. “Kijk mam deze bedoel ik!” zei Joep. “Jahaaa heel mooi schat, maar deze moet nog even doorgroeien, doen we die volgend jaar.” probeerde ik. Hij is er niet mee eens maar hij loopt met mij mee terug, tussen de kerstbomen door naar de eerst kerstboom.

Toch dé boom gevonden
 
“En deze dan Joep?” vraag ik. Mijn held heeft natuurlijk niet in de gaten dat het exact dezelfde boom is. “Ja, deze is wel goed mam.” knikt Joep goedkeurend. Joep gaat de meneer van de kerstbomen halen om vervolgens weer veel te lang weg te blijven. De kerstbomen meneer weet mij te vertellen dat Joep op zoek was naar een kerstboom in pot, hij had hem daarheen gestuurd. 

“Joep! Wat sta je hier nu weer te doen?! Ik sta op je te wachten met die kerstboom!” roep ik. “Ik sta hier gewoon even te kijken mama….” antwoordt hij rustig, zich volledig niet schuldbewust.

“Nou hup we gaan betalen”. De kerstbomen meneer zet de kerstboom in onze auto, voor nu missie geslaagd!

We gaan de boom versieren!

Thuis het gevaarte in de pot met flink wat aarde erbij, zodat de kerstboom niet ineens omvalt… is nog een ander leuk verhaal, voor een andere keer.
Joep gaat lekker kleuren. Een knutsel maken voor in de kerstboom, is zijn plan. 
Uiteindelijk laat hij vol trots zien dat hij zichzelf getekend heeft voor in de boom. Lintje er doorheen en een mooi plekje zoeken in de boom.
Op datzelfde mooie plekje hangt hij ook een kerstbal, en nog een, en nog een en nog wat andere versiersels. Zodat al deze mooie versieringen gezellig naast elkaar, op een kluitje, in dezelfde zwaar omlaag buigende tak hangen!

Nou vraag ik mezelf serieus al jaren af, WAAROM?! WAAROM doen kinderen dit?!

Ik heb een hulplijn ingeschakeld om mijn vraag te kunnen beantwoorden; Pedagoog, Joyce Vlamings – Pedagogisch adviesbureau joyeux

Aldus Joyce:

Dit kan ik wel verklaren vanuit de cognitieve ontwikkeling in de peuter en kleutertijd (1,5 – 6 jarigen). Het heeft te maken met ‘conservatie’ en ‘centratie‘.

Conservatie = leren dat uiterlijke schijn bedriegt. 
Het is het kunnen begrijpen dat het uiterlijk van dingen niet de hoeveelheid bepaalt. De mogelijkheid tot conservatie ontbreekt nog bij peuters en kleuters (1,5 – 6 jarigen). Het ontbreken van deze eigenschap wordt veroorzaakt door het toepassen van centratie.

Centratie  = wat je ziet is wat je denkt.
Het is het niet meer dan één element tegelijk kunnen bevatten.

Ok, dan nu de vertaling van theorie naar praktijk.
Je geeft aan dat je zoontje alle versieringen aan één takje hangt. Dit doet hij dus waarschijnlijk (gezien zijn leeftijd) omdat wanneer alles bij elkaar hangt, het  voor hem “meer” versieringen zijn. En dit is overzichtelijk voor hem. Op deze manier kan hij het geheel in één oogopslag zien. Wanneer hij alle versieringen verspreid door de boom zou hangen, is hij het overzicht kwijt én zijn het volgens hem dus ook minder versieringen die hij erin hangt. Hij kan de hoeveelheid (aantal versieringen) dan niet meer bepalen.

Joyce Bedankt! 

Het is een hele mooie kerstboom geworden! Ook met die ene tak helemaal vol met kerstballen en één knutsel! Gelukkig begrijp ik nu weer een klein stukje meer van het bijzondere kinderbrein!

En nu ga ik lekker genieten van de kerstsfeer en de geur van verse dennennaalden in mijn huis!

~ Carlijn ~

Ps. Nog leuke tips nodig voor tijdens de kerstvakantie? Check onze Uitagenda!