Toen ik klein was, ging mijn moeder een keer per week 's avonds met de buurvrouw naar 'de gym'. Ik stel me zo voor dat ze daar dan iets deden met buik-, bil- en beenspieren. En daarna op een matje met hun handen hun tenen probeerden aan te raken. Gym: welke moeder wil daar nou nog heen? Niemand. En daarom bestaat het niet eens meer, vermoed ik. Tegenwoordig beult een beetje hippe moeder zich af in een 'bootcamp' of gaat naar 'bodybalance'. Daar werk je stevig aan je buik-, bil- en beenspieren. Of strek je je armen en benen terwijl je op een matje of in de modder ligt. Eigenlijk gewoon een soort van 'gym' dus.

In diezelfde tijd had ik een vriendin die geen uien lustte. Als ze wist dat ergens uien in zaten, dan weigerde ze resoluut. Daar had haar moeder wat op gevonden: ze aten bij haar thuis nooit meer 'peen en uienstamppot'. In plaats daarvan kookte haar moeder 'wortelstamp'. Precies hetzelfde recept. Met uien. En mijn vriendin was dol op wortelstamp.

Veel dingen worden aantrekkelijker, spannender, begerenswaardiger als ze een veelbelovende naam hebben. Ken je nog die posters met die modderige kinderen die graag met windkracht 10 naar buiten gaan in de zeikregen? OERRR stond er heel groot boven. Ook zoiets. Gevonden op de bijbehorende website: 'een stap buiten de deur, is een stap in OERRR. OERRR is buiten'. Daar wordt de natuur stukken leuker van, moet een of andere marketeer gedacht hebben. En de natuur klinkt opeens inderdaad als een avontuur waar je het risico loopt een T-rex tegen te komen of waarbij je struikelt over de laatste Neanderthaler. 

Kortom, met een beetje creativiteit maak je dus van iets saais of vies iets spannends. Kies andere woorden en wonderen geschieden. Ik ben het maar eens op m'n kinderen uit gaan proberen. Onlangs heb ik het 'wandelen' afgeschaft. Dat doen we niet meer. Want daar vinden m'n zoons van 8 en 10 niks aan. Het opperen van een wandeling, levert vooral veel gezeik op. Dus gaan we tegenwoordig op 'zwerftocht'. En de vooruitzichten naar aanleiding van de eerste zwerftocht zijn zeer gunstig. Ik lijk een toekomst tegemoet te gaan waarin ik flink wat kilometers te voet ga afleggen met m'n gezin. Nu komt het erop aan om het enthousiasme vast te houden.

OK, eerlijk is eerlijk: zoals een bootcamp toch vermoedelijk wel ietsje verschilt van 'de gym' van vroeger, zo is een zwerftocht toch ook niet helemaal hetzelfde als een wandeling. Aan een beetje polderen ontkom je als moeder niet. Iedereen een beetje z'n zin. Dus er moet veel in zo'n tocht: kilometers in het groen, actie, lekkers, een terrasje en we moeten iets nieuws ontdekken in onze eigen stad. Hoe dat er dan uitziet? Volgende keer bericht ik jullie over onze eerste Haagse tocht.

O, en voor ik het vergeet: ik ben nog op zoek naar inspiratie voor een alternatief woord voor opruimen, tanden poetsen en bedtijd. Deze woorden moeten ook hoognodig verhipt worden in ons gezin. Suggesties? Je kunt ze mailen naar denhaag@kidsproof.nl!

Sandra is een Haagse mama van 2 zoons en deelt regelmatig haar ervaringen met ons. Zo schreef ze eerder de blogs 'Help! M'n stadskind speelt buiten!' en 'Verleidingstips: lok je kind mee naar buiten!'