Onder de enorme koepel zitten in de zaal van Omniversum is al overweldigend. We zitten vrij bovenin en dat is best hoog! Na wat voorfilmpjes (‘’oh die wil ik ook zien mam’’) begint de film.
Zien wat we niet kunnen zien
Mysteries of the Unseen World laat zien wat we eigenlijk niet kunnen zien. Omdat het te snel gaat (bijvoorbeeld druppels op het water), te langzaam (bloem die opengaat) of omdat het met andere lichtgolven dan wij gebruiken te zien is. Je ziet door de ogen van een bij (met ultraviolet licht) wat wij niet zien. Je ziet hoe je door iemand heen kunt kijken als een röntgenapparaat. En wist je dat muggen warmte zien? Ze prikken het liefst daar waar het warmste stukje is… autsj ja.
Achtbaan naar de ruimte
De jongens vinden het erg leuk om te raden wat er voorbij komt. Huh, is dat echt de bek van een rups? En iew…, is dat een vlo? En dan gaan we de ‘nanowereld’ in… en kijken we letterlijk in de toekomst. We zien een soort achtbaan waarmee je helemaal de ruimte in ‘rijdt’! Dat vinden de heren ‘echt heel chill’. ''Wij willen wel naar Mars! En Jupiter!’’.
Kijkje achter de schermen
Na de film mogen we nog even kijken bij de projector. Wat gaaf zeg! We zien de enorme banden waar de film op draait. En hoe die naar boven gaan, langs de lamp. De jongens vinden het écht heel interessant en vragen van alles over de knopjes, de lamp, het scherm. En krijgen zelfs een stukje van de film mee naar huis. Leuk!
Bacterien pletten
Terug in de auto wordt er druk nagepraat. Op de achterbank ontstaat een discussie of je bacteriën kunt ‘pletten’. Ze zijn natuurlijk erg klein (hebben we net geleerd, er zitten er miljarden op je lijf) maar als je nu heel hard in je vingers knijpt dan plet je zet vast wel. Toch?
Ook een nieuwsgierig aagje thuis? Ga dan zeker naar Mysteries of the Unseen World. Wij hebben genoten!
groet, Jantine