Ik hoor haar mompelen in zichzelf en ga in de stoel naast haar zitten. Ik luister mee: i..k.. ik b..e..n.. ben s..a..a..r.. saar. Ik b..e..n.. ben e..e..n.. een b..e..e..r.. beer. Ik ben saar. Ik ben een beer.

Ik kijk naar haar lachende gezicht. ‘Mama, hoor je het? Ik kan lezen’. Ik kan een trotse glimlach niet verhullen. Mijn kind leest! Na drie weken in groep 3 leest mijn kind! Bel de krant! Of beter nog, vertel het papa! App opa en oma! Ons kind leest! Ik weet me in te houden en mijn aandacht op Fien te richten. Als leerkracht (met zelfs een jaartje ervaring in groep 3) weet ik als geen ander dat er wonderen verricht worden in groep 3. Maar als dat wonder zich dan bij je eigen kind voltrekt, wauw. Wat een magisch trots gevoel. Met een grote glimlach lezen we samen verder in het boekje.

Voorlezen doen we in huize van der Aa overigens iedere dag. Als de kinderen naar bed gaan maken we er een fijn rustmomentje van. Soms lees ik voor op het bed van een van de meiden en hangen ze lekker tegen me aan. Soms pakken Niek en ik allebei een boek uit de kast en hebben de meiden hun eigen privé leesmomentje met een van ons.

Een van de eerste voorleesboeken waarvan ik me kan herinneren dat onze kinderen ze écht leuk vonden, waren de boeken uit de Nijntje-reeks. Het boek ‘het spook Nijntje’ hebben we vaak gelezen met elkaar. Nijntje verkleedt zich in het boek als spook door een wit laken om te doen. Moeder Pluis knipt er twee gaten in om door te kijken en Nijntje gaat op pad om iedereen bang te maken. Best ’n beetje spannend vonden mijn meiden dat. Het boek is inmiddels in een doos op zolder gezet. Als straks onze kleine dame klaar is voor spookverhalen, kan Fien dit boek wellicht al voorlezen. Hoe bijzonder.

Jet haalt graag de Borre-boeken uit de kast. Aan het begin van dit schooljaar kreeg ze voor de tweede keer een boek cadeau; Borre en het stekelvarken. Borre komt thuis van een feestje en vertelt enthousiast over het kapot trappen van de ballonnen aan het einde van dat feestje. Als Borre ook PANG! PANG! in zijn eigen tuin hoort, loopt hij nieuwsgierig naar buiten. Een stekelvarken veroorzaakt het geknal. Het stekelvarken probeert ballondieren te maken, maar zijn stekels zitten een beetje in de weg. Borre weet wel een oplossing voor dit probleem.

Het boek is niet alleen een leuk voorleesboek, maar op iedere bladzijde staat ook een grote letter waarmee de letterherkenning geoefend kan worden. Speciaal voor de Kinderboekenweek van 4-15 oktober (thema GRUWELIJK ENG) heb ik voor onze meiden het boek ‘Borre, het spook op zolder’ aangeschaft. Kunnen we heerlijk samen griezelen op de bank.



In het begin van mijn loopbaan als leerkracht heb ik een aantal jaren in groep 4 en 5 gewerkt. Daar maakte ik kennis met de serie ‘Dolfje Weerwolfje’ van Paul van Loon. Destijds zijn we zelfs met de hele klas naar een voorstelling van hem (die best enge man met zonnebril) geweest. Ontzettend spannend was dat. De kinderen zaten op het puntje van hun (klap) stoel. Het boek ‘Niet bijten Dolfje’ stond dat schooljaar amper in de leeskast. Altijd was er wel een kind aan het lezen in dat spannende boek. Het boek is geschikt om zelf te lezen (vanaf AVI E4), maar ook als voorleesboek is het een dikke aanrader. En Dolfje is nog steeds hip. Fien heeft inmiddels ook al kennis gemaakt met Dolfje Weerwolfje. Een vriendinnetje kwam op haar fiets bij ons, met in haar poppenmand een grote (nieuwe) knuffel van Dolfje. Beide meiden hebben griezelig fijn met Dolfje gespeeld die middag.

Omdat ik op dit moment met verlof ben, spreek ik ‘mijn kinderen van de bovenbouw’ niet meer. Aan mijn duo heb ik gevraagd of ze eens wilde polsen wat de favoriete griezelboeken van de bovenbouwers zijn. Ze gaf me deze (niet verrassende) top 3 door:

1. Griezelbus
2. De dode hoek
3. Kippenvel

De boeken uit de Kippenvelreeks worden al jaren goed gelezen in de bovenbouw. Titels als ‘Kippenvel, het horrorhuis’ en ‘Kippenvel, kamp nachtmerrie’ kwamen regelmatig uit de laatjes van de leerlingen tijdens de leestijd de afgelopen jaren. Zelf las ik over de avonturen van Nick en Linda (Kamp nachtmerrie) in de boekverslagen die ervan werden gemaakt. Tijdens de voorleeswedstrijden op school, kwam er ook af en toe een Kippenvelboek voorbij. Ik kan je vertellen dat de echte topvoorlezers de spanning behoorlijk konden opbouwen met (een goed gekozen) stuk uit het boek. Vooral als ze dan nét (met fluisterende stem) op het hoogtepunt van alle spanning stopten met lezen, klonk er een zucht (van opluchting?) door de klas… Met als gevolg dat het bewuste boek enige tijd niet meer op de boekenplank te vinden was en de klas rond ging.



Mijn persoonlijke favoriet is al lange tijd ‘Oorlogsgeheimen’ van Jacques Vriens. De oud-leerkracht die ook kinderboekenschrijver is weet de spanning van de Tweede Wereldoorlog enorm beeldend weer te geven in zijn boek. Tuur (woonachtig in een Limburgs dorp) weet door de oorlog niet wie hij kan vertrouwen. De volwassenen hebben veel geheimen voor de kinderen en proberen ze overal buiten te houden. Als Maartje aan Tuur haar grote geheim vertelt en kort daarna samen met haar oom en tante meegenomen wordt door de Duitsers, komt de oorlog voor Tuur wel erg dichtbij. De angsten en geheimen van deze kinderen in de oorlog, maken het een ontroerend verhaal. Ik heb al menig keer een traantje weggepinkt bij het lezen van dit prachtige kinderboek.

Elke is moeder van Fien en Jet, zwanger van de 3e en leerkracht op een basisschool

Tip: check onze categorie Kinderwinkels voor de leukste boekenwinkels in Twente!